Күз тиюдән «Фатиха» , «Аятел-Көрси» , «Ихлас» , «Фәләк» һәм «Нәс» аятьләреннән соң шушы аятьләр укылыр:
وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا
الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ . وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ .
«Вә иййәкәәдүлләзиинә кәфәруу ләйүзликуунәкә би әбесаариһим ләммәә сәмигуз-зикра вә йәкуулүүнә иннәһүү ләмәҗнүүн. Вәмәә һүә илләә зикрул-лил-гааләмиин».
(Дөрестән дә, кяферләр сиңа булган дошманлыкларыннан Коръәнне ишеткәндә сиңа киләләр, начар карашлары белән сиңа зарар китерергә телиләр. «Ул бер мәҗнүн», — дип әйтәләр. Хәлбуки, Коръән галәмнәр өчен бер үгет-нәсыйхәттер. («Каләм» сүрәсе, аять 51-52.)
Бу аятьләрне укыганнан соң:
أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّآمَّةِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ وَهَامَّةٍ وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لَامَّةٍ
«Әгуузү бикәлимәәтил-ләәһит-тәәммәти мин күлли шәйтаанин вә һәәммәтин вә мин күлли гайнин ләәммәһ…»
(Бөтен шайтаннардан, зәһәрле хайваннардан һәм күзе тигән һәр начар күздән Аллаһы Тәгаләнең кимчелексез һәм тулы кәлимәләренә сыенамын.)
