42. Иннәлааһә-фтәрада гәләйһим (әй әл-мүъминиинә) садәкатән фии әмүәлиһим түзхәзү мин әгнияя’иһим үә түраддү иләә фүкараа’иһим.
إِنَّ اللهَ افْتَرَضَ عَلَيْهِمْ (أَىْ الْمُؤْمِنِينَ) صَدَقَةً فِى أَمْوَالِهِمْ تُؤْخَذُ مِنْ أَغْنِيَائِهِمْ وَتُرَدُّ إِلَى فُقَرَائِهِمْ
Мәгънәсе: Дөреслектә, Аллаһы Тәгалә мөэминнәргә малларыннан зәкят сәдакасын бирүне фарыз кылды. Шул зәкят бай мөэминнәрдән алынып, фәкыйрьләргә таратылыр (Хәдис-шәриф).
43. Ислам динендә балигъ һәм акыллы булган мөэмин кешегә фарыз булган олуг гыйбадәтләрнең дүртенчесе – һәр елны бер мәртәбә малдан зәкят бирү.
44. Берәүгә зәкят фарыз булсын өчен, ул кешенең зәкят чыгарыла торган малы нисапка, ягъни зәкят чыгарлык микъдарга бер ел хуҗа булуы шарт. Шундый малга хуҗа булганнан соң, аңа бер ел тулганчы зәкят бирү фарыз булмый тора. Бер елдан арткач, ул кешегә һәр елны бер тапкыр үзенең малыннан зәкят чыгару фарыз була.
49. Алтын һәм көмеш акча малы хисабына керә. Тәңкә итеп сугылган я сугылмаган, яки бер зиннәтле әйбер итеп эшләнгән, яисә үзләреннән кимрәк бакыр белән катышкан булсалар да, алтын һәм көмеш малларыннан зәкят бирү фарыз була.
50. Алтын һәм көмеш урынына кулланылу сәбәпле, бакыр акчадан һәм хәзинәдә саклана торган акчаның сәнәде булганы өчен кәгазь акчадан да зәкят чыгарылырга тиеш.
51. Зәкят чыгарыла торган хайваннар – куй, сарык, кәҗә, сыер, дөя, ат кебек йорт хайваннары. Җәй көнендә кырда даими ашап йөри торганнарыннан гына зәкят чыгарыла. Йорт хезмәтендә булган хайваннардан зәкят чыгарылмый.
52. Ишәк, качыр, болан һәм кыр кәҗәсе кебек хайваннардан зәкят чыгарылмый.
53. Сәүдә малы — сатарга дип ният кылынган нинди дә булса хәләл мал.
